तो गेल्यानंतर
ती विचार करत राहिली,
भूतकाळाच्या आठवणी
मनात रंगवू लागली,
पहिल्यापासूनच दोघांच्या
आवडीनिवडी सारख्या होत्या,
स्वभावही सारखाच,आणि
प्रतीक्रीयाही सारख्याच होत्या.
एव्हढ्या समान विचारधारा
तरीही मन कळत नव्हते,
संगीताची आवड सारखीच,
तरीही सूर जुळत नव्हते.
तिला कळत नव्हते कि,
आम्हा दोघात हे असे का होते ?
उत्तर मात्र सोपे,
दोन समान ध्रुवात नेहमी .
प्रतिकर्षण निर्माण होते..........
कवी - संजय माने,
महाड
