आदर्श

हे शिवराया,

सह्याद्रीच्या कडेकपारीत  फिरून  

स्वराज्यावर  पहारा दिलास खरा ,

पण रेशनच धान्य खाऊन

आमच्यात एव्हढी ताकद कशी यायची  ? 

नशीब रोप वे आहे म्हणून,

नाहीतर तुझी गाठभेट

फक्त पुस्तकातच व्हायची .

तुझं चरित्र वाचून

कधी कधी बाहुना  स्फुरण चढते,

पण "अहो नळाला पाणी आलंय" म्हणत 

बायको हाती बादल्या देते.

साहेबाच्या आदेशाशिवाय 

लेखणीही न चालविणारे कारकुंडे आम्ही,

तलवार काय चालविणार ? 

तुझ्यासारखा बंडखोरपणा 

आम्हाला नाही बुवा जमणार,

कारण मेलेलं मन हे 

नोकरीच क्वालिफिकेशन आहे,

देशाची चिंता करत बसणे ,

ऑफिसच्या नियमांविरुद्ध आहे.

यवनांना  तलवारीच  पाणी पाजून ,

तू तुझं नाव अजरामर केलंस,

पण आम्हीही काही कच्च्या गुरुचे चेले नाही,

बघ प्रत्येक खडकावर 

बदामाच्या आकारात ,

आमच्या प्रेयसींसह

आमची नावं आम्ही,

अजरामर करून ठेवलीत. 

कवी---- संजय माने, महाड